WINNER POEM JULY 2009

ਮੰਜ਼ਲ
ਨਿਰੰਤਰ ਜਗ ਰਹੀ ਹੈ
ਦਿਖਦੀ ਵੀ ਜੋ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਇਹੀ ਹੈ ਜੋਤ ਇੱਕੋ
ਮੰਜ਼ਲ ਹਰ ਬਸ਼ਰ ਦੀ

ਸਿਜਦੇ ਵੀ ਕਰਦੇ ਰਹੀਏ
ਰਾਹ ਵੀ ਕਦੀ ਨਾ ਪਈਏ
ਲੱਭੀਏ ਮੰਦਿਰ ਮਸੀਤੀ
ਰਾਹ ਭੁੱਲ ਗਏ ਹਾਂ ਘਰ ਦੀ

ਹੈ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦਾ ਸਾਗਰ
ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਭਰੀ ਗਾਗਰ
ਓਹੀ ਹੈ ਅਸਲ ਮੰਜ਼ਲ
ਰੂਹ ਜਿੱਥੇ ਜਾ ਕੇ ਠਰਦੀ.
...........ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਮਾਨ...............

ਤਸਵੀਰ

ਖੂਹਾਂ ਦੇ ਗੰਧ੍ਲ਼ੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ
ਲੋਢੇ ਵੇਲੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ
ਮੁਦਤਾਂ ਤੋਂ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਜ਼ਮੀਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਬਦਲਨਾ ਹੈ ਅਜੋਕੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਕੋਝੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਬਦਲਨਾ ਹੈ ............................

ਸੀਮਾਂ ਤੇ ਤਣੀਆਂ ਬਾਰੂਦੀ ਨਾਲਾਂ ਨੂੰ
ਜੰਨਤ ਦੇ ਧੋਖੇ ਚੋ ਮ੍ਰ੍ਦੇ ਹੋਏ ਬਾਲਾਂ ਨੂੰ
ਮਾਸੂਮਾਂ ਤੇ ਥੋਪੇ ਹੋਏ ਜ਼ਹਿਰੀ ਸਵਾਲਾਂ ਨੂੰ
ਸੌਡ਼ੀ ਸੋਚ ਦੀ ਹਰ ਇਕ ਤਕਰੀਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਬਦਲਨਾ ਹੈ ਅਜੋਕੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਕੋਝੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਬਦਲਨਾ ਹੈ ............................

ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਔਰਤ ਨੂੰ ਲਗਦੀ ਹਰ ਗਾਲ੍ਹ ਨੂੰ
ਕੁਰਸੀ ਲਈ ਭੇੜੀਏ ਬਣੇ ਮੂਹਾਂ ਦੀ ਰਾਲ੍ਹ ਨੂੰ
ਵੋਟਾਂ ਲਈ ਖੇਡੀ ਜਾਂਦੀ ਧਰਮਾਂ ਦੀ ਚਾਲ ਨੂੰ
ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਸੋਚ ਨੂੰ
ਡੋਲਰਾਂ ਦੇ ਪਿਛੇ ਭੱਜੇ ਹਰ ਇੱਕ ਵੀਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਬਦਲਨਾ ਹੈ ਅਜੋਕੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਕੋਝੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਬਦਲਨਾ ਹੈ ............................

ਰੰਗਲੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਮਾੜੀ ਤਕ੍ਦੀਰ ਨੂੰ
ਸੋਨੇ ਦੀ ਚਿੜੀ ਤੋਂ ਹੋ ਰਹੇ ਫ਼ਕੀਰ ਨੂੰ
ਪੁਤਾਂ ਦੇ ਵਿਯੋਗ ਚੋ' ਮਾਵਾਂ ਦੇ ਨੀਰ ਨੂੰ
ਸ੍ੜ੍ਕਾਂ ਤੇ ਸੌਂ ਰਹੇ ਹਰ ਇਕ ਫ਼ਕੀਰ ਨੂੰ
ਠੰਡੇ ਸਾਹਵਾਂ ਦੀ ਗਰਮ ਤਾਸੀਰ ਨੂੰ
ਚਾਲਾਂ ਨਾਲ ਰਾਂਝੇ ਤੋਂ ਖੋਹੀ ਹਰ ਇਕ ਹੀਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਬਦਲਨਾ ਹੈ ਅਜੋਕੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਕੋਝੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਬਦਲਨਾ ਹੈ ............................

ਦਾਜ ਲਈ ਵੱਟਾਂ ਤੇ ਰੁੱਲਦੀ ਜਵਾਨੀ ਨੂੰ
ਜਗਮਗਾਉਂਦੇ ਦੀਵੇ ਥੱਲੇ ਨੇਰ੍ਹ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ
ਯੋਧਿਆਂ ਦੀ ਭੁੱਲੀ ਬੈਠੇ ਹਰ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨੂੰ
ਛੇਵੇਂ ਦਰਿਆ ਚੋ' ਰੁੜਦੀ ਜਵਾਨੀ ਨੂੰ
ਇਨਸਾਫ ਦੀਆਂ ਅਖਾਂ ਤੇ ਬੰਨੀ ਹੋਈ ਲੀਰ ਨੂੰ
ਸੂਹੇ ਤੋਂ ਸੂਹੀ ਤੱਕ ਸੜ੍ਦੀ ਤਕ੍ਦੀਰ ਨੂੰ
ਅਣਜੱਮੀ ਬਲ੍ੜੀ ਦੇ ਟੋਟੇ-ਟੋਟੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਬਦਲਨਾ ਹੈ ਅਜੋਕੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਕੋਝੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਬਦਲਨਾ ਹੈ ...........................

ਹਾਂ! ਮੈਂ ਹੀ ਬ੍ਦਲਾਂਗਾ ਅਜੋਕੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਕੋਝੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ..................

03/06/2009 ਐਚ.ਐੱਸ