ਵਿਸ਼ਾ : ਜੋਗੀ
ਤਨੀਂ ਰਾਖ ਮਲ਼ ਲਈ ,ਐਬ ਛੁਪੇ ਨਾਹੀਂ
ਅੰਦਰ ਤੀਬਰ ਵੈਰਾਗ ਵੀ ਜਾਗਿਆ ਨਾ
ਮੰਨੀ ਗੁਰੂ ਦੀ ਨਾ,ਭੇਸ ਕਈ ਧਾਰੇ
ਤਾਹੀਉਂ ਮਿਲਿਆ ਵੀ ਰੱਬ ਅਭਾਗਿਆ ਨਾ
ਨਾਲੇ ਕੰਨ ਪਾੜੇ ,ਨਾਲੇ ਮੰਗ ਖਾਧਾ
ਕੰਮ ਆਏ ਨਾ ਕਿਸੇ ,ਇਹ ਡੰਮ ਲਾਉਣੇ
ਮੰਜ਼ਿਲ ਜੋਗ ਦੀ ਦੂਰ ਹੈ ਡਾਹਡੜੀ ਹੀ
ਬਾਝ ਮੁਰਸ਼ਦਾਂ ਰਾਹ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਉਣੇ
ਮਾਨਾ ਫੜ ਪੱਲਾ ਕਾਮਲ ਮੁਰਸ਼ਦੇ ਦਾ
ਰਾਹ ਭੁਲਿਆ ਤਾਂਹੀ ਰਾਹ ਪੈਂਵਦਾ ਈ
ਜਪ,ਤਪ, ਸੰਜਮ, ਇਹ ਗੁਣ ਤਿੰਨੇ
ਜੋਗੀ ਹੋਵਣੇ ਨੂੰ ਜੋੜੀਂ ਕਹਿਂਵਦਾ ਈ
................................ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਮਾਨ (੨੯/੮/੨੦੧੦)
Sunday, October 3, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
congrats maan sahab..
khoobsurat lafza ch.. jogi shbd de arth byan kite hann..
bakhoobi nibhaya hai vishe nu tusi..
mubarak hove...
Post a Comment